Przeskocz do treści

choroba Sinding Larsen Johansson

Choroba Sinding-Larsen-Johansson

jest to rodzaj choroby przeciążeniowej. Powoduje dolegliwości bólowe w przedniej części kolana. Występuje u osób młodych, o nie zakończonym wzroście, a dokładniej u których nie doszło jeszcze do skostnienia rzepki. Choroba Sinding-Larsen-Johansson podobna jest do częstszej choroby Osgood-Schlattera.  Choroba ta, obejmuje jednak, przyczep bliższy więzadła rzepki ( przyczep do rzepki), a nie dalszy jak w przypadku ch. Osgood-Schlattera (guzowatości kości piszczelowej).

choroba Sinding Larsen Johansson obraz w USG
choroba Sinding Larsen Johansson obraz w USG

Objawy choroby

Może dawać objawy zbliżone, jak przy tak zwanym kolanie skoczka, czyli tendinopatii więzadła rzepki.
Jest to najczęściej ból w przedniej okolicy kolana.  Nasila się w trakcie aktywności, jak i po. Szczególnie nasilony w trakcie ćwiczeń o charakterze dynamicznym np.: wyskoki, bieganie. A także inne rodzaje aktywności wymagające powtarzalnego zgięcia kolan.

Przyczyny

U podłoża schorzenia może leżeć przebyty uraz lub przewlekłe przeciążenie. doprowadzające do uszkodzenia chrzestnego przyczepy więzadło rzepki

Etapy choroby/stadia zaawansowania

Wyróżniamy trzy etapy:

Etap pierwszy: dolegliwości bólowe występują w trakcie aktywności.

W etapie drugim, dolegliwości utrzymują się również po zaprzestaniu aktywności.

W  trzecim etapie występują przewlekłe dolegliwości upośledzające funkcję kończyny.

Objawy przedmiotowe

W badaniu przedmiotowym stwierdzamy:

tkliwość wierzchołka rzepki,

a także obrzęk tej okolicy.

Diagnostyka choroby Sinding-Larsen-Johansson

Na klasycznych Radiogramach (RTG), w projekcji bocznej, może wystąpić zmienione obrys wierzchołka rzepki, pod postacią drobnych osteofitów, zaostrzenia.

Lepszym badaniem może być w tym przypadku badanie USG kolana.

Konsultacja ortopedyczna z badaniem USG.

Pozwoli ona na rozróżnienie podobnych schorzeń takich jak: entezopatia, tendinopatia więzadła rzepki, choroba osgood-schlattera.

W chorobie Sinding-Larsen-Johansson występuje zmieniony obrys przyczepu bliższego więzadła rzepki z towarzyszącą troskliwością okolicy. Niejednokrotnie zwiększone ukrwienie w badaniu Doppler mocy.

leczenie choroby Sinding Larsen Johansson

obejmuje między innymi: modyfikacja aktywności, odpoczynek, odciążenie,

rozciąganie mięśnia czworogłowego,

ćwiczenia ekscentryczne,

miejscowe stymulowanie gojenia np:

ultradźwięki,

a także podawanie zastrzyku z osocza bogatopłytkowego.

W trudnych przypadkach, nie poddający się leczeniu, konieczna może okazać się artroskopia z oczyszczeniem pola przyczepu więzadła rzepki.